Dünyalar arasında, boyutlar arasında bir yer vardır. Bazıları Dışarısı olarak bilir, bazılarıysa Bilinmezlik olarak. Gerçekten bilenler ise buraya Hiçlik derler. Hiçlik, adının aksine bomboş bir yer değil; ağza alınamayacak şeylerin, insan aklına sığmayacak korkuların yuvasıdır. Bu bilgiler günümüze ulaşamamış olsa da, sınırın ötesinde neler olduğunu kazara keşfedip, bulduklarından ayrılmayı başaramayanlar da vardır. Kassadin işte böyle bir yaratık. Bir zamanlar insanken Hiçlik'in yüzüne bakmaya zorlanmış ve gördükleri onu kalıcı olarak değiştirmiş. Bir zamanlar yasaklı öğretilerin peşinden koşarken, aradığının tamamen başka bir şey olduğunu keşfetmiş. Eski metinlerdeki ipucu zerrelerini takip ederek unutulmuş Icathia'ya ulaşmış ve hayatta kalıp da bunu anlatabilmiş pek az kişiden biridir. Kassadin, çürümekte olan o muazzam şehrin içerisinde, hiçbir zaman paylaşmayacağı türden sırlar buldu; aklına doluşan gelecek görüleriyle korkudan tir tir titremesine neden olan sırlar. Şehrin gücü onu neredeyse tüketip bitirecekti, ama Kassadin tek kurtuluş yoluna girmeyi seçti: Hiçlik'i içine kabul etti. Mucize eseri, bununla beraber gelen yabancı dürtüleri yendi ve insandan daha fazla bir şeye dönüştü. O gün bir parçası ölmüş olsa da, Valoran'ı içeriye girmek için kapıyı tırmalayan, işkencelerini dünyaya salmak için bekleyen şeylerden korumak zorunda olduğunu biliyor. Cho'Gath denen melanetin ortaya çıkışı, bunu doğruluyor. Hiçlik'e baktığınızda, arkanızda bırakamazsınız. Kassadin'e baktığınızda, o zaten muhtemelen çoktan arkanızdadır.