Şiddetli bir öldürme içgüdüsü ile hareket eden Katarina, bir suikastçı olarak yeteneklerini Noxus'un şanı ve ailesinin başarısı için kullanıyor. Azmi ve coşkusu onu çok daha büyük işler başarmaya itse de, bazen yolundan sapmasına neden olabiliyor. Katarina, daha çocukluğunda dövüşe karşı doğal bir yeteneğe sahip olduğunu gösterdi. Önde gelen bir Noxus'lu generalin kızı olması sayesinde önünde açık olan pek çok yolu reddederek, soğuk çeliğin yolunu seçti. Noxus'un en iyi suikastçıları (babası en iyilerinden biriydi) tarafından eğitilen Katarina, çok geçmeden ilk görevini almayı talep etti. Ona verilen görev sinir bozucu derecede basitti: düşük rütbeli bir Demacia subayını öldürecekti. Düşman kampına sızmak için işe koyulan Katarina, geri çeviremeyeceği bir fırsat yakaladı -- bir Demacia generali kampa geliyordu. Generali çadırına kadar takip etti, muhafızları sessizce safdışı bıraktı ve generalin boğazını kesti. Elde ettiği bu etkileyici başarıdan memnun, gecenin karanlığında kayboldu. Ertesi gün, asıl hedefi olan Demacia subayı birliklerinin başında hazırlıksız Noxus askerlerine pusu kurduğunda, Katarina'nın sevinci kursağında kaldı. Noxus'lular kahramanca savaştıysa da, ağır kayıplar verdiler. Yaptığı hatayla öfkeden deliye dönmüş haldeki Katarina, asıl görevini tamamlamak için yola çıktı. Kampa döndüğünde, yoğun bir şekilde korunan hedefini gördü ve bu işi gizlice halletmenin artık mümkün olmadığını fark etti. Bıçaklarını çeken Katarina, bedeli ne olursa olsun subayı öldüreceğine yemin etti. Askerlerin ortasına daldı; bıçaklarıyla adeta bir kasırga yaratıyordu. Her bıçak darbesiyle muhafızlar birer birer yere yığılıyor, Katarina subaya bir adım daha yaklaşıyordu. Fırlattığı son hançerle onurunu kurtardı. Kan revan içindeki Katarina, Demacia birliklerinden kıl payı kaçtı; Noxus'a döndüğünde, artık farklı bir kadındı. Aldığı yara, tutkusunu görevinin önüne geçirmemesi gerektiğini hatırlatan bir iz olarak kaldı. ''Sadakatimi sakın sorgulama. Onun için neler çektiğimi bilemezsin.'' -- Katarina